MKS proeftuin Amalia kinderziekenhuis
MKS Proeftuin in het Amalia kinderziekenhuis– Radboudumc
Wat zijn de succes- en faalfactoren van het MKS? Om daar achter te komen, is onder meer in het Amalia kinderziekenhuis – Radboudumc een MKS Proeftuin uitgevoerd. Het doel van de MKS Proeftuinen: komen tot de optimale randvoorwaarden voor landelijke implementatie van het MKS.
Wil je meer weten over MKS in het Amalia kinderziekenhuis? Contactpersoon is Simone de Graaf, e-mail: Simone.deGraaf@radboudumc.nl
Ga hier naar de resultaten van de andere MKS Proeftuinen:
Startfoto van de beginsituatie
Voor de Startfoto omschreef het ziekenhuis aan de hand van een casus het zorgpad van een kind van opname tot ontslag. Binnen het Amalia kinderziekenhuis is nog weinig kennis over het MKS. Dat vraagt om scholing van verpleegkundigen en kinderartsen. De MKS-visie sluit sterk aan bij de visie van het Amalia kinderziekenhuis. De transferverpleegkundigen hebben veel kennis van zorg organiseren en wet- en regelgeving, maar hun inzet bij de MKS Proeftuin is lastig vanwege weinig uren. Zij hebben een groot netwerk buiten het ziekenhuis. Het Amalia kinderziekenhuis werkt met zorgpaden. Voor verdere implementatie van het MKS is het van belang hierop aan te sluiten.
Dit is de situatie binnen het Amalia Ziekenhuis bij de start van het MKS Proeftuin.
De vier fasen
Aansluitend aan de Startfoto ligt er vanaf februari 2018 een Uitvoeringsplan voor de MKS Proeftuin. Het ziekenhuis formeert een kernteam MKS en bakent de doelgroep voor de MKS Proeftuin af. Er volgt een korte introductie voor kinderverpleegkundigen met een “thema avond ziekenhuis verplaatste zorg in Amalia kinderziekenhuis”. Kinderartsen en betrokkenen worden geïnformeerd met factsheets. Op basis hiervan gaat het ziekenhuis proefdraaien met het MKS volgens de vier fasen: Verwijsboom, Hulpbehoeftescan, Zorgplan en Beslisboom.
Meerdere projecten vraagt om afstemming
Binnen het Amalia kinderziekenhuis loopt de MKS Proeftuin gelijk met meerdere projecten rondom kind & gezin, waarbij afstemming noodzakelijk is. Het gaat om deze projecten:
-
Netwerk Integrale Kindzorg (NIK Zuidoost)
Transit project in beeld
Uit MKS Proeftuin komen de volgende lessons learned:
-
De afstemming over hulpbehoefte in beeld brengen en de zorg organiseren vraagt om een betere samenwerking tussen de kinderverpleegkundigen en transferverpleegkundigen.
-
De Hulpbehoeftescan (HBS) zou eerder in de opname al moeten worden afgenomen. Want het organiseren van ontslag naar aanleiding van de HBS kost veel tijd.
-
De timing en afstemming tussen professionals zijn bij de HBS van groot belang. Hiervoor is een overleg wenselijk.
-
Bij het afnemen van HBS lig het meerwerk bij (specialistische) kinderverpleegkundige van ¾ – 1 uur (afhankelijk van situatie).
-
Transferverpleegkundigen werken ook nog in de thuissituatie voor kind & gezin. Er liggen geen afspraken tussen de kindzorgorganisaties en het ziekenhuis over de taken en verantwoordelijkheden van organisatie van zorg en de kinderartsen hierbij. Dit vraagt om ketenafspraken.
-
Er werken veel verschillende verpleegkundigen op de kinderafdelingen. Het is dus lastig om de HBS-scholing te organiseren. Advies: maak afspraken hoe taken worden belegd en bij wie.
-
De afspraken en werkwijze met de kindzorgorganisaties in de regio (soms in het land) liggen bij de transferverpleegkundigen. Het is wenselijk dat kinderverpleegkundigen hierover meer kennis krijgen.
-
De intake met kinderthuiszorg vindt veelal thuis plaats. Een warme overdracht is heel wenselijk, maar gezien de afstand tussen het ziekenhuis en thuis kan dit helaas maar weinig plaatsvinden. ‘Ieder kind naar huis met een zorgplan’ wordt niet waargemaakt in deze MKS Proeftuin.
-
Het is moeilijk om ‘goede’ zorg thuis georganiseerd te krijgen. In deze regio komt dit:
-
door tekorten aan kinderverpleegkundigen;
-
omdat kinderzorgorganisaties niet alle zorg verlenen;
-
omdat er soms verpleegkundigen worden ingezet en geen kinderverpleegkundigen.
-
Ieder gezin bij wie een interview is afgenomen geeft de wens aan van een zorgcoach. Bijvoorbeeld een medewerker van Centrum Jeugd en Gezin (CJG) of een verpleegkundig specialist.
De best practices
-
De MKS-werkwijze is zichtbaar bij de werkwijze van het kindercomfortteam. Zij werken al met het uitvragen van de hulpbehoefte en het omzetten naar een zorgplan kinderpalliatieve zorg.
-
Verpleegkundig specialisten (canule, metabole) hebben ervaring met het organiseren van zorg in complexe situaties. Verpleegkundigen kunnen veel meer van elkaar leren.
-
De Verpleegkundige kwaliteitsstandaard voor kindzorg in eigen omgeving is klaar voor implementatie in de praktijk en kan verder worden geïntroduceerd worden bij het Amalia kinderziekenhuis – Radboudumc.
-
De kinderverpleegkundigen nemen de Hulpbehoeftescan (HBS) af. Zij staan dichtbij het kind & gezin. Dit wordt als prettig ervaren. De verpleegkundigen groeien in hun rol en zien de meerwaarde.
-
Het organiseren van zorg rondom een ziek kind wordt gedaan door meerdere professionals. Uit de MKS Proeftuin blijkt dat professionals, zoals kinderverpleegkundige, transferverpleegkundige, maatschappelijk werker en de verpleegkundig specialist, ook een toegevoegde rol hebben binnen het MKS.
-
De MKS Proeftuin levert een processchema van de werkwijze MKS in het Amalia kinderziekenhuis op. Dit schema is bruikbaar bij verdere implementatie.
Mats krijgt lucht met een canule
Kleine Mats heeft vlak na zijn geboorte moeite met ademhalen. Hij krijgt een tracheacanule en mag na enkele weken met zorg naar huis. De inzet van zorgverleners gebeurt op een bijzondere manier en de ouders krijgen de volledige regie.
Lena’s operatie helpt haar beter te drinken
Lena, geboren eind juni 2018, heeft in haar eerste weken behoorlijk wat te verduren. Ze drinkt niet genoeg waardoor ze na de eerste ziekenhuisopname sondevoeding moet krijgen. Daarna spuugt ze veel en volgt er een ingreep. Ze wordt nog onderzocht op een aangeboren aandoening. Thuis krijgt ze goede zorg.
Moeder Roos: ‘Lena is ons eerste kindje. Toen ze opgenomen werd, had ik nog zwangerschapsverlof. Mijn man Charly heeft een eigen zaak en werkt veel. We kunnen rekenen op de hulp van zowel de oma’s en een tante van Lena. Dat is fijn.’
Eline draait steeds beter met de juiste zorg
Eline zit in de eerste klas van de middelbare school als ze ineens vage klachten krijgt. Ze blijkt een syndroom te hebben waardoor er allerlei ontstekingen in haar hoofd plaatsvinden. De zorgen om haar ogen zijn groot. Er wordt vrij snel ingegrepen. Als ze koortsvrij is mag ze met een heel pakket medicijnen naar huis. ‘We zaten anderhalve maand voor de zomervakantie. Ik dacht eerst dat ze misschien vermoeid was, maar dat had ze anders nooit. De huisarts stuurde ons door en zo kwamen we in het Amalia Kinderziekenhuis’, vertelt moeder Erika. ‘We schrokken ons rot toen we hoorde dat het om een syndroom ging en dat ze snel moesten handelen om geen schade aan haar ogen toe te brengen.’ Erika, haar man en de oudere broer van Eline verblijven een week lang allemaal in het Ronald McDonaldhuis. Daarna blijft alleen Erika bij haar dochter op een kamer. Na ruim drie weken is de koorts weg en mag ze naar huis.
Zijn de randvoorwaarden goed? Dan het MKS definitief invoeren!
Binnen het Amalia Kinderziekenhuis lopen verschillende projecten om de zorg aan kinderen én gezinnen te verbeteren. Simone de Graaf, verpleegkundig teamleider Medium Care, richt zich intern als projectleider op het Medische Kindzorgsysteem (MKS). Het is haar taak om alle collega’s te doordringen van het belang van het MKS. Aan het einde van de MKS proeftuin is zij geïnterviewd. Lees hier het interview met Simone de Graaf >>>
‘Voor integrale kindzorg moeten we uit onze hokjes komen’
‘De kern dat we zo snel mogelijk toe moeten werken naar een genormaliseerde situatie voor een ziek kind’. Dit zegt Kees Noordam, directeur van het Radboudumc Amalia kinderziekenhuis dat een van de MKS Proeftuinen is. ‘Dat ernstig zieke kinderen regelmatig naar het ziekenhuis moeten, is een feit, maar elk kind gedijt beter in de eigen omgeving. We proberen nu om in het ziekenhuis al vroeg in kaart te brengen wat er nodig is om het kind zo snel mogelijk naar huis te laten gaan.’ Hij is een fervent voorstander van het MKS en doet zijn visie uit de doeken.
MKS Monitor in Amaliakinderziekenhuis
De monitor bestaat uit het interviewen van kind & gezin, het in beeld brengen van meerwerk, registratie en samenwerking met kindzorgorganisaties.
Het monitorrapport is hier te downloaden. Tevens zijn hieronder enkele interviews te lezen die zijn afgenomen bij de monitor.
Mick gaat in en uit het ziekenhuis
Kleine Mick is twee jaar en zijn darmen werken niet goed. Vooral zijn dikke darm doet het niet goed en daarom is een deel al weggehaald. Hij heeft vaak last van complicaties en moet om die reden ook regelmatig naar het ziekenhuis. Inmiddels heeft hij Totale Parenterale Voeding (TPV). Vader Benno en moeder Brigitte: ‘Mick heeft nog twee oudere zussen van 3 en 5 jaar oud. We wonen niet echt in de buurt van het ziekenhuis. Daarom zijn we vaak bij Mick als hij in het ziekenhuis ligt en zijn dan in het Ronald McDonaldhuis. Zijn oudste zus gaat nu naar school en dat betekent dat we elkaar afwisselen in het ziekenhuis. Zo kan zij gewoon haar leven leiden. Er gaat al zoveel aandacht naar Mick.’
Loes heeft veel zorg nodig
Loes is bij opname 16 jaar. Ze woont met haar moeder en een zusje van 9 jaar in Rijswijk. Loes kan niet praten, niet zelf eten of zelf lopen. Moeder verzorgt haar 24 uur per dag: ze kleedt haar aan, helpt haar in de rolstoel, geeft haar sondevoeding, medicijnen en moet Loes soms uitzuigen. Loes kwam voor een korte opname in het Amaliakinderziekenhuis en er werd een hulpbehoeftescan afgenomen.
Toolkit MKS
Hierin staan onder meer folders, handreikingen filmpjes en de kwaliteitstandaard. Voor iedereen die meer wil weten over het MKS.
Aan de slag met het MKS
Dit is een tool met vijf stappen met kennis uit de MKS Proeftuinen. Bij elke stap vind je informatie, praktijkvoorbeelden en doen, laten, overwegen om aan de slag te gaan met het MKS.
