MKS proeftuin Maastricht UMC+
MKS Proeftuin in Maastricht UMC+
Wat zijn de succes- en faalfactoren van het MKS? Om daar achter te komen, is onder meer in het Maastricht UMC+ een MKS Proeftuin uitgevoerd. Het ziekenhuis betrok hierbij ook de organisaties buiten het ziekenhuis die een rol spelen bij de vervolgzorg aan het kind en gezin. Het doel van de MKS Proeftuinen: komen tot de optimale randvoorwaarden voor landelijke implementatie van het MKS.
Wil je meer weten over MKS in het Maastricht UMC+? Contactpersoon is Marie-José Steijns, e-mail: m.steijns@mumc.nl
Ga hier naar de resultaten van de andere MKS Proeftuinen:
Startfoto van de beginsituatie
Maastricht UMC+ maakt aan de hand van twee casussen de Startfoto. Eén van de casussen (Guus) gaat niet alleen over het traject van opname tot ontslag, maar geeft ook een beeld van de afgelopen jaren. Uit de Startfoto blijkt onder meer dat:
-
de kinderarts fungeert als zorgcoach bij een gezin;
-
de Hulpbehoeftescan wordt al toegepast bij kinderen die met zorg naar huis gaan vanuit canule/beademing. Op de domeinen Medisch, Ontwikkeling, Sociaal en Veiligheid;
-
het team van kinderverpleegkundigen weinig kennis heeft over het MKS. Er is geen training gevolgd;
-
de transferafdeling werkt zonder kinderverpleegkundigen. Zij weten veel van wetten en financiering, maar zijn niet de aangewezen personen om in gesprek te gaan met kind & gezin.
-
de warme overdracht van kinderthuiszorg binnen het ziekenhuis al plaats vindt.
Dit is de situatie binnen het MUMC+ bij de start van het MPS Proeftuin.
Aan de slag met het Uitvoeringsplan
Aansluitend aan de Startfoto gaat het ziekenhuis aan de slag met het Uitvoeringsplan. Het ziekenhuis besteedt aandacht aan de interne taakverdeling en verantwoordelijkheden tussen kinderverpleegkundige, transferafdeling en kinderarts. Ook maakt het ziekenhuis een procesomschrijving voor de interne procedure voor het organiseren van zorg naar thuis. Kinderverpleegkundigen worden geschoold in het werken met het MKS tijdens een workshop van een dagdeel door een trainer van de V&VN.
Proefdraaien met het MKS
Op basis hiervan gaat Maastricht UMC+ proefdraaien met het MKS volgens de vier fasen: Verwijsboom, Hulpbehoeftescan, Zorgplan en Beslisboom. Vlak voor de zomer wordt gestart met één kind & gezin, snel daarna gevolgd door een tweede kind & gezin. Hieruit blijkt al gauw dat:
-
de betrokkenheid en rol in het MDO van kinderverpleegkundige zijn vergroot na het afnemen van een Hulpbehoeftescan (HBS);
-
het afnemen van de HBS arbeidsintensief is. Het voordeel is dat nu de uitvoering ligt bij 1 verpleegkundige, zodat zij het kan plannen en hiervoor dan de tijd neemt;
-
er heldere afspraken gemaakt zijn met transfer over de taakverdeling. Transfer komt niet bij kind & gezin, zij adviseren over wet- en regelgeving bij het organiseren van de zorg door kinderverpleegkundigen;
-
er korte lijnen zijn met de ziekenhuisapotheek. Dat werkt heel prettig;
-
Het Netwerk Integrale Kindzorg is geïnformeerd. Binnen de NIK Limburg & Zuidoost Brabant is nu ook bedrijfsmanager van het ziekenhuis gaan participeren.
MKS monitor
In het kader van MKS monitor is er een interview afgenomen bij de ouders van Aletta. Bij hun is in het ziekenhuis de hulpbehoeftescan afgenomen en heeft een warme overdracht gevolgd. Tevens is er een interview afgenomen bij de unitleider van de kinderafdeling. Zij heeft een grote rol gehad binnen de MKS proeftuin en blikt hierover terug in een interview ” Door deze werkwijze is er niet te veel én niet te weinig zorg”. Voor een betrokken kinderintensivist is het MKS niet nieuw, zij is één van de motors achter de werkwijze en wil het vooral stimuleren bij collega’s ” MKS is vooral een mindset: het gaat om de patiënt en het gezin”.
Lees hieronder de resultaten van drie interviews:
Uit de monitor tijdens de MKS Proeftuin komen de volgende lessons learned:
-
De kennis over het verder implementeren van het MKS binnen de vakgroep kindergeneeskunde vergt tijd.
-
Het meerwerk ligt bij de verpleegkundige om Hulpbehoeftescan (HBS) af te nemen. Dat kan complex zijn. Bijvoorbeeld in het geval dat er een tolk bij moet worden gehaald voor mensen van buitenlandse afkomst.
-
De HBS heeft een meerwaarde voor de unitleidster; zij krijgt meer betrokkenheid bij het team.
-
Het is lastig de hoofdbehandelaar betrokken te krijgen bij MKS in de praktijk en om draagvlak en commitment te creëren. Dit vraagt om meer inzet en informatievoorziening naar de kinderartsen en andere specialismen.
-
Bij het organiseren van zorg om een kind naar huis te laten gaan, lukt het soms niet om de zorg weg te zetten bij één organisatie. Het bijeen brengen van twee kinderthuiszorgorganisaties lukt wel en geeft een mooie bundeling van kennis en krachten rondom kind & gezin en onderlinge samenwerking.
De best practices
-
Alle stappen van de MKS Proeftuin zijn doorlopen.
-
De kinderverpleegkundige heeft goed kunnen aangeven hoeveel meerwerk het afnemen van de Hulpbehoeftescan en het organiseren van de zorg kost. Naarmate hiermee meer ervaring is opgedaan, zal dit minder tijd kosten.
-
Er is een heldere taakverdeling tussen de transferverpleegkundigen en kinderverpleegkundigen gekomen betreft het MKS en dit leidt tot een goede samenwerking.
-
Een warme overdracht met kind & gezin over zorg buiten het ziekenhuis is al bekend bij het ziekenhuis.
-
Er ligt een mooie basis om verder te gaan met de implementatie. Met ook aandacht voor het registreren, de digitale overdracht en de Kwaliteitsstandaard.
Door deze werkwijze is er niet te veel én niet te weinig zorg
Binnen het MUMC+ is Marie-José Steijns een van de medewerkers die zich actief inzetten in de MKS Proeftuin. Zij werkt nauw samen met kinderarts sociale pediatrie Birgit Levelink. In de monitor beschrijft ze hun werkwijze: “‘We werken samen met het transferpunt. Wij leveren informatie aan over het kind, zij weten alles over wetten en financiering, en regelen de rest.
Als ouders weg zijn uit het ziekenhuis en niet terugkomen, dan weten we in feite niet hoe het gaat. Het zou fijn zijn om aan nazorg te kunnen doen. Ik heb dat gezien als ik mensen nog ergens over moest bellen: ze hebben toch altijd weer iets te vertellen of vragen over hun zorg. Eigenlijk moet dat standaard gebeuren”.
Aletta: een kleine vechter in een chaotische wereld
In het voorjaar 2018 wordt Aletta geboren. Ze is het eerste kindje van Esther en Paul. Het lijkt in het begin goed te gaan. Na twee maanden maken ze zich toch zorgen. De huisarts stuurt hen door naar het MUMC+. Na veel onderzoeken blijkt Aletta een zeldzaam syndroom te hebben. Aletta ligt drie maanden in het ziekenhuis. Ouders willen graag naar huis en daar wordt veel strijd over geleverd, maar dan mag het toch. Er volgt een hulpbehoeftescan en een warme overdracht.
MKS is vooral een mindset: het gaat om de patiënt en het gezin
Op de kinder-IC van het MUMC+ is in tien jaar tijd een systeem opgebouwd dat sterk doet denken aan het MKS. Kinderintensivist Monique Engel is de motor achter deze werkwijze. Zij is dan ook het lichtend voorbeeld binnen het MUMC+ en probeert ook andere afdelingen te enthousiasmeren. Als we de zorg niet goed geregeld krijgen, blijft bij ons het kind gewoon langer in het ziekenhuis totdat we het wel voor elkaar hebben.”We moeten de samenwerking meer vinden en zorgen dat niet enkele medewerkers worden overbelast. We zullen elkaar moeten ondersteunen en bij complexe zaken samen moeten optrekken. Als collega’s zien dat we er allemaal samen voor staan, dan krijg je een beweging op gang. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen de waarde gaat zien van deze methodiek”. Monique is geïnterviewd in het kader van de monitor van de MKS proeftuin. Lees hier het interview >>>
Toolkit MKS
Hierin staan onder meer folders, handreikingen filmpjes en de kwaliteitstandaard. Voor iedereen die meer wil weten over het MKS.
Aan de slag met het MKS
Dit is een tool met vijf stappen met kennis uit de MKS Proeftuinen. Bij elke stap vind je informatie, praktijkvoorbeelden en doen, laten, overwegen om aan de slag te gaan met het MKS.
